TO'Y - TO'YDA KO'Z-KO'Z QILINGAN PULLAR....
Yoki dabdababozlik, isrofgarchilik va manmanlik kabi illatlardan qachon xalos bo‘lamiz?!
«Bizni kemirguvchi illatlar» degan odatlarimiz, shu to‘y va ta'ziya ismindagi devonaligimizdan iboratdur. Bir do‘konchi, bir gulkor, bir faqirhol, bir kosib uchun bu to‘y va ta'ziyalar o‘lumdan qattig‘durki, muning uchun bechora har kun o‘lur. Har kun o‘lg‘on ila-da qutulmas. O‘zidan so‘ngra ahlu ayolig‘a bu yo‘qsullik va bu musibatni meros qo‘yar...»
Bu — ma'rifatparvar bobomiz Mahmudxo‘ja Behbudiyning «Oyna» jurnalida e'lon qilingan «Bizni kemirguvchi illatlar» sarlavhali maqolasidan bir parcha. Oradan 102 yil o‘tib ana shu mulohazalarni o‘qir ekanmiz, to‘y-marosimlardagi dabdababozlik, isrofgarchilik, manmanlik kabi illatlardan xalos bo‘lish xalqimiz, jamiyatimiz uchun hali-hanuz dolzarb bo‘lib turganini yanada teranroq anglab yetamiz.
Zero, to‘y — tinchlik, farovonlik ramzi. Yaxshi niyat bilan elga dasturxon yozib, ikki yoshning nikoh bazmini yoru do‘stlar davrasida nishonlashga nima yetsin?! Lekin to‘yni dabdabaga, pulning kuchini ko‘rsatadigan marosimga aylantirishdan qanday naf bor? Bunga qasd qilgan kishi «zo‘r» odamga emas, aksincha, oyog‘i yerdan uzilgan noshukr kimsaga o‘xshab qolayotganiga aqli yetarmikan?!